Καλωσόρισμα

Αυτός ο τόπος προσφέρει πλούσια επιστημονική ενημέρωση πάνω σε θέματα ψυχικής υγείας και όχι μόνο! Θα βρείτε άρθρα που αφορούν την ψυχιατρική, την ψυχολογία, την αυτογνωσία και την αυτοανάπτυξη.
Επιπλέον θα διαβάσετε αποσπάσματα από αληθινές ανθρώπινες ιστορίες, που περιγράφουν γλαφυρά το ταξίδι της ψυχής μέσα από τον πόνο και το σκοτάδι προς το φως και τη γαλήνη. Τέλος δίνει τη δυνατότητα επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων πάνω σε συναφή θέματα. Εύχομαι η περιήγησή σας να είναι χρήσιμη και ενδιαφέρουσα. Δεκτές παρατηρήσεις, ερωτήσεις και προτάσεις.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Oι πληροφορίες που παρέχονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη γνωμάτευση και τη θεραπεία του ειδικού!

Τι είναι η Ψυχοσύνθεση


Η Ψυχοσύνθεση είναι μια ψυχολογική θεωρία και πρακτική, που αναπτύχθηκε από την ψυχανάλυση και εξελίχθηκε στην Ανθρωπιστική-Υπαρξιακή ψυχολογία και ακολούθως στην Υπερπροσωπική ψυχολογία. Εμπνευστής της ο Ιταλός ψυχίατρος Roberto Assagioli (1888-1974). Φίλος του C.G. Jung και μέλος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, ο Assagioli απομακρίνθηκε σταδιακά από τη φροϋδική σκέψη, που θεωρούσε δύσκαμπτη και περιορισμένη, σε σχέση με την ευρύτητα και πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ψυχισμού.
Κεντρική και προτότυπη θέση της Ψυχοσύνθεσης είναι ότι την αναλυτική φάση της ψυχοθεραπείας πρέπει να ακολουθεί μιά συνθετική, που να στοχεύει στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας και την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.

11/5/08

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ – ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς όλα τα συμπτώματα για να θεωρηθεί ότι πάσχει από κατάθλιψη. Φτάνουν 5 ή περισσότερα συμπτώματα, εκ των οποίων τουλάχιστον τα δύο πρώτα, για να γίνει διάγνωση.Τα κύρια συμπτώματα που μπορεί να εμφανίζει κάποιος όταν έχει κατάθλιψη περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:


1. Απώλεια του ενδιαφέροντος ή ανηδονία
2. Καταθλιπτική Διάθεση σχεδόν κάθε ημέρα
3. Δυσκολία στον ύπνο
4. Διαταραχές στην όρεξη
5. Απώλεια του ενδιαφέροντος για σεξ
6. Απώλεια των δυνάμεων
7. Αδυναμία συγκέντρωσης
8. Ιδέες ενοχής, αναξιότητας, ανησυχία και απαισιοδοξία
9. Ιδέες αυτοκτονίας
10. Γενικά σωματικά συμπτώματα. Πολλοί ασθενείς με κατάθλιψη αναφέρουν διάφορα σωματικά συμπτώματα όπως κόπωση,πονοκεφάλους, πόνους γενικά στο σώμα τους, προβλήματα από το γαστρεντερικό κ.λ.π.


ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

Α.Βαρύτητας : ήπιο, μέτριο, βαρύ χωρίς ψυχωσικά στοιχεία, βαρύ με ψυχωσικά στοιχεία (παραληρητικές ιδέες ή ψευδαισθήσεις), σε μερική ύφεσση, σε πήρη ύφεση.

Β.Χρονιότητας : χρόνιο

Γ.Κατατονικών στοιχείων : χωρίς ή με κατατονικά στοιχεία ( κινητική ακαμψία ή εμβροντησία, υπέρμετρη κινητική δραστηριότητα (εμφανώς άσκοπη), υπερβολικός αρνητισμός ή βωβότητα, ιδιορρυθμίες των εκουσίων κινήσεων, ηχολαλία ή ηχοπραξία).

Δ.Άτυπων Στοιχείων

Ε.Επιλόχειας Έναρξης: έναρξη του επεισοδίου μέσα στις πρώτες εβδομάδς της λοχείας


ΠΑΡΑΛΗΡΗΤΙΚΗ (ΨΥΧΩΣΙΚΗ) ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Τύπος της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής που χαρακτηρίζεται από την παρουσία παραληρηματικών ιδεών και ψευδαισθήσεων. Έχει συζητηθεί επί μακρόν αν αποτελεί μια ανεξάρτητη κλινική οντότητα και αν περιλαμβάνει μια ετερογενή ομάδα αρρώστων. Το περιεχόμενο των παραληρηματικών ιδεών είναι συνήθως ενοχικό, υποχονδριακό, επικείμενων καταστροφών, μηδενισμού, πτώχευσης και παρανοϊκό. Ο παρανοϊκός ιδεσμός εκδηλώνεται με ιδέες σχολιασμού, συσχέτισης, δίωξης, ελέγχου, παρεμβολή ξένων σκέψεων και εκπομπή ή αναμετάδωση της σκέψης. Συχνότερες ψευδαισθήσεις οι οπτικές, οι ακουστικές και οι οσφρητικές. Ψυχωσικά συμπτώματα παρατηρούνται πολύ συχνά σε καταθλιπτικούς (50-60%). Η παραληρητική κατάθλιψη πρέπει να διαφοροδιαγνώσκεται από τη σχιζοσυναισθηματική, τις παραληρητικές διαταραχές, τη μετασχιζοφρενική κατάθλιψη και την οργανική κατάθλιψη.


Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ


Η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη αντιμετώπιση της κατάθλιψης σχετίζεται με την αποφυγή της χρονιότητας και των σοβαρών επιπλοκών. Η εσφαλμένη ταύτιση θλίψης και κατάθλιψης είναι μια από τις αιτίες που οδηγούν στην αποτυχία διάγνωσης και επομένως στην αποτυχία θεραπευτικής αντιμετώπισής της. Η διαπίστωση αυτή είναι σημαντική αν αναλογιστεί κανείς ότι στην εποχή μας υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες ασφαλούς διάγνωσης και αποτελεσματικής θεραπείας. Είναι διαπιστωμένο ότι η πλειοψηφία των αρρώστων με ψυχολογικά προβλήματα (κυρίως κατάθλιψη) που ζητούν βοήθεια, επισκέπτονται αρχιά τον γενικό ιατρό τους ή τον παθολόγο. Αυτό δεν είναι λανθασμένο (ειδικά όταν δεν υπάρχει προηγούμενο ιστορικό), γιατί πολλές φορές οργανικά νοσήματα (όπως π.χ. υποθυροειδισμός που χαρακτηρίζεται από απώλεια βάρους), αλλά και φάρμακα, μπορεί να είναι η αιτία (ή να κρύβουν) πολλών συμπτωμάτων της μείζονος κατάθλιψης. Το πρώτο βήμα είναι, λοιπόν, μια ολοκληρωμένη εξέταση, ούτως ώστε να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία των συμπτωμάτων. Ο ιατρός πρέπει να λαμβάνει ένα λεπτομερές, οικογενειακό, ιατρικό ιστορικό καθώς και εργαστηριακές εξετάσεις ώστε να καθορίζει την ακριβή αιτία των συμπτωμάτων.

Εάν η κατάθλιψη δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων οργανικών νοσημάτων ή φαρμάκων,
το επόμενο βήμα είναι η ψυχιατρική εξέταση. Εδώ είναι και το κρίσιμο σημείο! Άνω του 50% των καταθλιπτικών δεν αναγνωρίζονται από τους ιατρούς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ)! Από αυτούς που αναγνωρίζονται, μόνο το 1/5 παραπέμπεται στις ψυχιατρικές υπηρεσίες και από αυτούς μόνο το 1/6 ακολουθεί τελικά την πρέπουσα θεραπεία... Θα πρέπει οι ιατροί άλλων ειδικοτήτων να είναι ενήμεροι και για τους άτυπους και συγκαλυμμένους τρόπους με τους οποίους εκφράζεται συχνά η κατάθλιψη. Ο σκοπός της ψυχιατρικής εξέτασης είναι να αποκαλυφθούν τα ειδικά συμπτώματα, μέσω ιατρικού και οικογενειακού ιστορικού και της ψυχιατρικής συνέντευξης, που μπορεί να συμβάλλουν στη διάγνωση κατάθλιψης. Για τη διάγνωση της κατάθλιψης χρησιμοποιούνται κάποια διαγνωστικά κριτήρια. Αφού διαγνωσθεί, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει ειδικές ψυχιατρικές κλίμακες αξιολόγησης (σειρά ερωτήσεων που απαντώνται από τον ασθενή) για επιβεβαίωση. Ανάλογα με την αξιολόγηση προτείνεται θεραπεία που μπορεί να είναι: Φαρμακοθεραπεία, ψυχοθεραπεία, ηλεκτροσπασμοθεραπεία ή συνδυασμός φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας.

ΔΙ

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

Η Μείζων καταθλιπτική διαταραχή πρέπει να διαφοροδιαγνώσκεται από ποικίλες σωματικές και ψυχικές διαταραχές.

Α. Σωματικές Διαταραχές:

Α.

Νευρολογικά αίτια : Αγγειοεγκεφαλικές νόσοι, επιληψίες, άνοιες ( συμπεριλαμβανομένης και της νόσου του Alzheimer), Λοιμώξεις, Ημικρανίες, Σκλήρηση κατά πλάκας, Νεοπλάσματα, νόσος του Parkinson (περίπου 50-70% των παρκινσονικών εμφανίζει καταθλιπτικά συμπτώματα) κ.ά.

Ενδοκρινικά αίτια : Αδρενεργικά ( Νόσος του Cushing, νόσος του Addison), Υπεραλδοστερινισμός, σχετιζόμενα με την έμμηνο ρύση, παραθυροειδικές διαταραχές, λοχεία, θυροειδικές διαταραχές).

Λοιμώδεις νόσοι και φλεγμονώδεις παθήσεις : Μονοπυρήνωση, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, πνευμονία, πευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερτθηματώδης λύκος, κροταφική αρτερίτιδα, φυματίωση.

Διάφορες παθήσεις: καρκίνος, πορφυρία, ουραιμία, αβιταμινώσεις (B12, C, φυλικού οξέος κ.λ.π.)

Αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη : Ιδομεθακινη, Οπιούχα, Φαινακετίνη,Νιτροφουραντοϊνη,Στρεπτομυκίνη, Σουλφαμίνες, Τετρακυκλίνες

Αντιβακτηριακά και αντιμυκητιασικά : Αμπικιλίνη, Κυκλοσερίνη, Μετρονιδαζόλη

Αντιυπερτασικά και καρδιολογικά σκευάσματα : α-μεθύλ-ντόπα, αναστολείς β-αδρενεργικών υποδοχέων, κλονιδίνη, γουανεθιδίνη, λιδοκαϊνη, ρεζερπίνη.

Αντινεοπλασματικά : Αζαθειοπρίνη κ.α., C-ασπαραγινάση

Νευρολογικά και ψυχιατρικά σκευάσματα : Αμανταδίνη, Βουτυροφαινόνες, Φαινοθειαζίνες, Βρωμοκρυπτίνη, Λεβοντόπα, κατασταλτικά και υπνωτικά ( βαρβιτουρικά, βενζοδιαζεπίνες, ένυδρος χλωράλη).

Στεροειδή και ορμόνες : Κορτικοστεροειδή (συμπεριλαμβανομένης και της ACTH)

Διάφορα άλλα σκευάσματα : Κυπροεπεταδίνη, Σιμετιδίνη, Δισουλφιραμίδη κ.λ.π.

Η διαφορική διάγνωση θα γίνει με τη βοήθεια των κατάλληλων κλινικών και παρακλινικών εξετάσεων.

Β. Ψυχικές Διαταραχές

Καταθλιπτικά συμπτώματα πιθανά να ανευρερθούν σε διάφορες κατηγορίες ψυχικών διαταραχών :

Διαταραχή προσαρμογής με καταθλιπτική διάθεση,

Διαταραχές λόγω κατάχρησης οινοπνεύματος

Αγχώδεις Διαταραχές : γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, μικτή αγχώδης-καταθλιπτική διαταραχή, διαταραχή πανικού, διαταραχή μετά από τραυματικό stess , ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Διαταραχές σίτισης και πρόληψης τροφής: ψυχογενής ανορεξία, ψυχογενής βουλιμία

Σχιζοφρένεια

Σχιζοφρενικόμορφη διαταραχή

Σχιζοσυναισθηματική διαταραχή

Σωματόμορφες διαταραχές : ιδιαίτερα διαταραχή σωματοποίησης




1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

1η συνεδρία: Καλωσόρισμα, τί είναι η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία, τι πρόβλημα έχετε, τι σας βασανίζει. 2η συνεδρία: Συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου τόσο γενικόλογου που αναγκάζεται κανείς να βάλει Χ σε παραπλήσια ερώτηση καθ’ υπόδειξη του εκπαιδευόμενου θεραπευτή «βάλτε και ας μην είναι ακριβώς έτσι» 3η συνεδρία: Θέτουμε στόχους, Ποιούς, γράψτε τους, να τους συζητήσουμε 4η συνεδρία: Συζητάμε για τους στόχους, μήπως είναι πολλοί, να τους περιορίσουμε; 5η συνεδρία: Πώς αισθάνεστε; Μπορείτε να γράφετε τις αρνητικές σας σκέψεις σε ένα ημερολόγιο;
6η συνεδρία: Α, τι ωραία που τα γράψατε στο ημερολόγιο, όμως δεν μου βάλατε το συναίσθημα; Τι κρίμα! Μα ξέρετε, πνίγομαι να σας πω ότι....... Η ώρα μας τέλειωσε, θα τα πούμε την επόμενη, γράψτε το στο ημερολόγιο 7η συνεδρία: Ωραία τα γράψατε, αλλά δεν σημειώσατε και πως λέγεται ακριβώς το γνωσιακό λάθος που διαπράξατε. Να σας δώσω μια λίστα με σφάλματα να διαβάσετε στο σπίτι και να τα πούμε την επόμενη; 8η συνεδρία: Τι; Δεν καταλάβατε τι σημαίνουν αυτά τα «γνωσιακά λάθη»; Μα αυτή τη σελίδα με τα λάθη την καταλαβαίνουν όλοι οι ασθενείς μας στο Κέντρο μας, πώς εσείς....; Να σας τα εξηγήσω. 9η συνεδρία: Όχι, αυτά που μου γράψατε, δεν είναι γνωσιακά λάθη, είναι πυρηνικές πεποιθήσεις. Γιατί λέω «πυρηνικές» και όχι κεντρικές; Μα έτσι το ερμηνεύουν στο Κέντρο μας, και έτσι το διδάσκουν και στο Αιγινήτειο. 10η συνεδρία: Δεν είσθε ευχαριστημένος με τη θεραπεία, γιατί; Τι γνωσιακό λάθος κάνατε αυτή τη στιγμή; Προσωποποίηση και υπεργενίκευση. 11η συνεδρία: Να ξαναεξετάσουμε τους στόχους που θέσαμε. Τι θα πει δεν θυμάστε τους στόχους που είχατε θέσει; Δεν πειράζει, αρχίστε πάλι από την αρχή. Έχετε 45 λεπτά. 12η συνεδρία: Μήπως έχετε θέσει μη ρεαλιστικούς στόχους; Να συζητήσουμε. 13η συνεδρία: Τί θεωρείτε σημαντικότερο στη ζωή; Γιατί; 14η συνεδρία: Γιατί μου ζητάτε να σας πω τη διάγνωση; Τι σημασία έχει για σας. 15η συνεδρία: Γιατί σας απασχολεί τόσο η διάγνωση; Σκεφτείτε το για να το συζητήσουμε την επόμενη φορά.
16η συνεδρία: Συζήτησα το θέμα με τον Επιθεωρητή μου και έχετε Τριχοτιλομανία. Γιατί χλωμιάσατε; 17η συνεδρία: Φοβάστε ότι θα τελειώσει η θεραπεία και θα με χάσετε; Γιατί το νιώθετε αυτό; 18η συνεδρία: Θα ήθελα να ξαναθέσουμε τους στόχους μας. Μπορούμε να τους περιορίσουμε σε πιο ρεαλιστικούς; 19η συνεδρία: Ξέρετε, εμείς εδώ είμαστε Κέντρο. «Ο Κύκλος σας συμπληρώθηκε» 20η συνεδρία: Πώς αισθάνεστε τώρα που τελείωσε η θεραπεία; Πώς ατενίζετε το μέλλον;